Tajemnica z przeszłości : Wspomnienia i...

Pajęczyna tych samych snów, jedno wspomnienie...

Pamiętam je jak przez mgłę, a jednocześnie są tak wyraźne...

Mała świecąca kulka, unosząca się w powietrzu... Dotknięcie i rana, która zaraz sama się goi...

Szkielet kota pod poduszką, ożywający na moich oczach...

Latająca skarpetka...

Bieg po utracenie...

Cichy szum, świst tysięcy skrzydeł raniących małego chłopca...

I jedno, niezapomniane...

Chłopiec na śniegu, w środku trzech szóstek ułożonych pod idealnym kątem...

Czy to wspomnienia, łuda ze snów, czy prawdziwe cuda?

Jestem, który jestem...?